1. خانه
  2. آموزش
  3. مقالات
  4. طراحی پروژه های دوربین مداربسته

طراحی پروژه های دوربین مداربسته

طراحی پروژه های دوربین مداربسته

طراحی سولوشن نظارت تصویری یا طراحی پروژه های دوربین مداربسته، در نگاه اول کاری بسیار سخت و پیچیده است. البته که این صحبت تا حدی صحیح هست. اما بالاخره هر کدام از پروژه‌کاران صنف نظارت تصویری این مسیر را از یک نقطه آغاز کرده‌اند و از روز اول چنین مهارتی را نداشته‌اند. این مسیر یادگیری مستلزم پاسخ‌دادن به 8 سؤال اساسی است. این آموزش دقیق و کامل، به مبتدیان کمک می‌کند تا یک سولوشن نظارت تصویری عالی طراحی کنند.

این مقاله برای کمک به کسانی است که در زمینه نظارت تصویری تازه‌کار بوده و هدف اصلی‌شان شناسایی سریع جنبه‌های مختلف سولوشن نظارت تصویری است و نمی‌خواهند زیاد به جزئیات کوچک و طراحی‌های ظریف بپردازند. 8 سؤال اساسی به شرح زیر است: 

  1. از چه نوع دوربین مداربسته‌ای استفاده کنیم؟
  2. چگونه دوربین‌ها را به VMS(video management system) وصل کنیم؟
  3. از کدام VMS استفاده کنیم؟ use
  4. از چه نوع فضای ذخیره‌سازی استفاده کنیم؟ Storage
  5. چگونه ویدئو را ضبط کنیم؟ Record Video
  6. از کدام تجزیه‌وتحلیل کننده ویدئویی استفاده کنیم؟ Analytics 
  7. چگونه باید تصاویر ویدئو نظارتی خود را تماشا کنیم؟ View 
  8. چگونه باید ویدئو را با دیگر سیستم‌ها ادغام کنیم؟ Integrate Video

1- دوربین مداربسته

دوربین مداربسته

اگر سیستم نظارت تصویری را به‌مانند انسان در نظر بگیریم، دوربین‌ها به معنای واقعی کلمه، چشمان آن هستند. دوربین‌ها را باید در مناطق حساس مستقر کرد تا فیلم مربوطه را ضبط کنند. 

دو اصل اساسی که هنگام استقرار دوربین نظارت تصویری باید به آن توجه داشت، به شرح زیر است:

1- استفاده از نقاط کور و گلوگاه‌های استراتژیک

2- پوشش‌دهی  منابع

منابع یا اشیا اصطلاحاً به مناطق خاصی گفته می‌شود که نیازمند امنیت بیشتر هستند. گاو صندوق ها یا صندوق حسابرسی رستوران ها نمونه بارز دارایی اشیا فیزیکی هستند که فعالیت‌های مهمی در آنجا صورت می‌گیرد. نمونه دیگر مناطق پر رفت‌وآمد مانند ورودی و خروجی پارکینگ‌ها است. انتخاب مکان نصب دوربین مداربسته اصولی بستگی به نیازها و اولویت‌های سازمان شما دارد. 

وقتی درباره محل نصب دوربین‌های خود مطمئن شُدید 4 ویژگی کلیدی دیگر هم وجود دارد که باید درباره آنها تصمیم بگیرید: 

الف- مدل ثابت در برابر مدل PTZ

مدل ثابت در برابر مدل PTZ

یک دوربین را می‌توان به‌گونه‌ای تنظیم کرد که یا به‌صورت ثابت فقط به یک نمای خاص نگاه کند و یا می‌توان آن را طوری تنظیم کرد که به صوت pan/tilt حرکت کرده و یا زوم کند. اکثر دوربین‌هایی که در سیستم‌های نظارتی به کار می‌روند، ثابت هستند. دوربین‌های PTZ عموماً برای پوشش‌دهی میدان دید وسیع استفاده می‌شوند. 

در صورتی از این دوربین‌ها استفاده کنید که یک مانیتور صنعتی فعال دارید و می‌توانید روزانه به طور فعال و پیوسته تصویر دوربین‌ها را تماشا کنید. دلیل استفاده از دوربین‌های مدل ثابت این است که قیمت این دوربین‌ها 5 و گاهی 8 برابر کمتر از دوربین‌های PTZ است.

ب- مدل رنگی در برابر مدل مادون‌قرمز حرارتی

مادون‌قرمز حرارتی

می‌دانید که تصاویر ویدئویی می‌توانند رنگی یا سیاه‌وسفید باشند. در دنیای نظارت تصویری در نور کم مثلاً در شب، تصاویر سیاه‌وسفید ثبت می‌شوند. تحت این شرایط، دوربین‌های حرارتی یا مادون‌قرمز تصاویر سیاه‌وسفید تولید می‌کنند. دوربین‌های مادون‌قرمز به علت تکنولوژی ساخت خود از لامپ‌های خاصی (لامپ‌های روشن‌کننده مادون‌قرمز) استفاده می‌کنند تا تصویری واضح در تاریکی شب ایجاد کنند.

 این دوربین‌ها البته اغلب 2 تا 3 برابر گران‌تر از مدل‌های دیگر هستند. دوربین‌های حرارتی ولی نیازی به نور ندارند و فقط نمای کلی از هیبت اجسام تولید می‌کنند و بسیار گران‌تر هستند. در نتیجه در طول روز و یا در مناطق روشن، دوربین‌های رنگی انتخاب بهتری هستند. چرا که دوربین‌های رنگی چنان تصاویر واضحی ارائه می‌کنند که دیگر تفاوت میان تصاویر رنگی و سیاه‌وسفید ناچیز است. 

ج- کیفیت استاندارد در مقابل مگاپیکسل

مگاپیکسل

این مسئله را می‌توانید در انتخاب تلویزیون هم به کار ببرید. بازار مصرف تا چندی پیش از تکنولوژی SD استفاده می‌کرد. اما حالا کاربران تمایل به دوربین‌های باکیفیت بالاتر پیدا کرده‌اند. امروزه دوربین‌های نظارتی کیفیت بالایی دارند.

د- آی پی در برابر آنالوگ

آی پی در برابر آنالوگ

امروزه بزرگ‌ترین پیشرفت در زمینه نظارت تصویری حرکت از دوربین‌های آنالوگ به‌سوی دوربین‌های Ip است. تکنولوژی به سمتی پیش می‌رود که تصاویر همه دوربین‌های مداربسته به‌مرور دیجیتالی می‌شوند در نتیجه نیازمند سیستم‌های IP هستیم. همچنین مسئله مهم‌تر اینکه دوربین‌های Ip از مگاپیکسل پشتیبانی می‌کنند، اما آنالوگ نه. این امر موجب می‌شود که بازار مصرف سریعاً این تکنولوژی جدید را پذیرا باشد. 

اکثر سازمان‌ها از ترکیب دو یا چند دوربین استفاده می‌کنند. مثلاً در یک سازمان خاص ممکن است از ترکیب تعدادی دوربین ثابت مادون‌قرمز در اطراف محیطی با یک دوربین PTZ مشرف به ورودی پارکینگ استفاده کنید. در داخل نیز ممکن است از یک دوربین مگاپیکسل ثابت برای پوشش‌دهی انبار و تعدادی دوربین IP ثابت برای پوشش‌دهی راهرو ها و ورودی‌ها استفاده کنند. 

2- قابلیت اتصال 

در یک سیستم نظارتی حرفه‌ای، دوربین‌ها تقریباً همیشه و به طور منظم مشغول ضبط بوده و به منظور مدیریت ویدئو به سیستم‌های مدیریت ویدئو متصل می‌شوند. دو نکته کلیدی در جهت تصمیم‌گیری برای نوع اتصال وجود دارد. 

الف- تکنولوژی IP در برابر آنالوگ

ویدئو می‌تواند بر بستر شبکه اینترنت و یا به‌صورت قدیمی و آنالوگ ارسال شود. امروزه هر دو نوع ارسال به یک اندازه رایج‌اند اما انتظار می‌رود انتقال بر بستر Ip  تماماً جای سیستم آنالوگ را بگیرد زیرا هم دوربین‌های آنالوگ HD و هم دوربین‌های Ip می‌توانند بر بستر IP منتقل شوند. 

دوربین‌های IP می‌توانند مستقیم به شبکه IP (مانند رایانه شخصی یا گوشی تلفن همراه شما) وصل شوند. اما دوربین‌های آنالوگ چنین قابلیتی ندارند. شما می‌توانید از یک رمزگذار به‌عنوان واسطه استفاده کنید. رمزگذار برای فید ویدئوی دوربین آنالوگ یک ورودی و برای شبکه IP یک خروجی دیجیتال دارد. 

ب- سیمی در مقابل بی‌سیم

سیمی در مقابل بی‌سیم

خواه از سیستم Ip استفاده کنید خواه آنالوگ، ویدئو را می‌توان از طریق کابل یا از طریق امواج رادیویی (هوایی) ارسال کرد. بیش از 95 درصد ویدئو ها از طریق کابل ارسال می‌شوند؛ زیرا این روش ارزان و مطمئن‌ترین روش برای ارسال ویدئو است.

 باید بدانید که انتقال بی‌سیم مسئله مهمی است، زیرا در برخی مناطق سیم کشی به هر دلیلی غیر‌ممکن است و یا برای کاربردهای خاصی در پارکینگ‌ها، خطوط حصار و ساختمان‌های دورافتاده مقرون‌به‌صرفه است.

3- سیستم مدیریت ویدئو  یا VMS

VMSها برای سیستم نظارت تصویری حکم هاب را دارند. دریافت ویدئو از دوربین‌ها، ذخیره ویدئو و همچنین بازپخش ویدئو برای بینندگان از کاربردهای این سیستم است. VMSها 4 نوع دارند. شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف ممکن است مدل‌های مختلف آنها را امتحان کنند و یا از ترکیب چند مدل استفاده کنند. 

الف- دستگاه DVR

دستگاه DVR

این دستگاه‌ها رایانه‌هایی هستند که نرم‌افزار و سخت‌افزار ذخیره‌سازی ویدئو را در یک دستگاه واحد ترکیب می‌کنند. بر طبق اصول، دستگاه‌های DVR فقط ورودی دوربین‌های آنالوگ را پذیرا هستند و همچنین تمام مدل‌های جدید می‌توانند قابلیت مشاهده تصاویر از راه اینترنت را پشتیبانی کنند. نصب DVR بسیار ساده است؛ اما این دستگاه‌ها به طور قابل‌توجهی انعطاف‌پذیری سیستم برای گسترش و تغییرات سخت‌افزاری را محدود می‌کنند. 

امروزه دستگاه‌ ضبط تصویر DVR رایج‌ترین گزینه برای خریداران حرفه‌ای است؛ ولی نکته قابل‌توجه آن است که کاربری این دستگاه‌ها باتوجه‌به ظهور مدل‌های جدیدتر از بین رفته است. کاربران عموماً به یکی از سه دسته‌ای که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت علاقه‌مند می‌شوند. 

ب- دستگاه HDVR 

یا دی وی آر هیبریدی نوعی از DVR است که از دوربین‌های IP پشتیبانی می‌کند. آنها تمام عملکردهای UVR را دارند و علاوه‌برآن از دوربین‌های IP و مگاپیکسلی پشتیبانی می‌کنند. اکثر DVRها با یک نرم‌افزار واسط، به HDVR  ارتقا پیدا می‌کنند. چنین دوربین‌های به‌خاطر مسئله ارتقا پذیری، هزینه‌ها را به طور قابل‌توجهی کم کرده و از جابه‌جایی بین دستگاه‌های متعدد جلوگیری می‌کنند. 

ج- دستگاه NVR

دستگاه NVR

از همه نظر مثل دستگاه‌های UVR/DVR است به جز مسئله پشتیبانی از دوربین. DVRها تنها از دوربین‌های آنالوگ پشتیبانی می‌کنند. دستگاه NVR اما از دوربین Ip پشتیبانی می‌کند. برای آنکه NVR بتواند از دوربین‌های آنالوگ هم پشتیبانی کند باید از یک رمزگذار استفاده کند.

د- نرم‌افزار مدیریت ویدئو یا VMS

نرم‌افزار مدیریت ویدئو یا VMS

این نرم‌افزار یک نرم‌افزار کاربردی مانند ورد (Word) و یا اکسل (EXcel) است. برخلاف دستگاه‌های DVR/UVR و یا NVR، نرم‌افزار VMS هیچ سخت‌افزار و فضای ذخیره‌سازی ندارد. کاربر باید کامپیوتر و یا سرور نرم‌افزار را بارگیری و راه‌اندازی کند.

 این آزادی عمل بیشتر منجر به کاهش هزینه‌های بالقوه و استفاده کمتر از دستگاه‌های DVR/NVR می‌شود. نقطه‌ضعف این نرم‌افزار پیچیدگی و زمان بیشتر برای راه‌اندازی و بهینه‌سازی سیستم است. در یک جمع‌بندی کلی باید گفت که با وجود تمام گفته‌ها و معایب و مزایایی هر روش، نرم‌افزار VMS محبوب‌ترین و رایج‌ترین شیوه است.

4- ذخیره‌سازی 

استوریج

تقریباً همیشه ویدئو های نظارتی برای بازیابی و بازبینی ذخیره می‌شوند. میانگین مدت‌زمان ذخیره‌سازی معمولاً 30 روزه است؛ اما برخی از سازمان‌ها و شرکت‌ها ویدئو ها را بری مدت کمتر (7 روز) و یا بیشتر (برای چند سال) ذخیره می‌کنند.

دو عامل مهم مدت‌زمان ذخیره‌سازی را کنترل می‌کنند: هزینه و تمهیدات امنیتی سازمان. درست است که در دهه‌های اخیر هزینه‌های فضای ذخیره‌سازی روند نزولی داشته است و این تکنولوژی با قیمت کمتری در اختیار کاربران قرار می‌گیرد؛ اما سیستم نظارت تصویری به مقدار زیادی فضای ذخیره‌سازی نیاز دارد. مثلاً، سرویس ایمیل گوگل برای هر ایمیل 15 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی ارائه می‌کند. باتوجه‌به تعداد ایمیل‌های موجود و با درنظرگرفتن کاربران جی‌میل، فضای ذخیره‌سازی زیادی موردنیاز است. تنها یک دوربین می‌تواند در عرض یک روز این فضا را اشغال کند. 

باتوجه‌به این توضیحات، فضای ذخیره‌سازی معمولی که در سیستم‌های نظارتی استفاده می‌شود، چندین ترابایت است. ازآنجایی‌که هزینه‌های این فضای ذخیره‌سازی بسیار بالاست، چند روش کلی برای بهینه‌سازی استفاده از فضای ذخیره‌سازی وجود دارد که می‌توانید درباره آن مطالعه کنید.

اینکه چه نوع تهدیدات امنیتی وجود دارد بر مدت‌زمان ذخیره‌سازی مؤثر است. مثلاً در بانک‌ها مسئله گزارش پول و یا سند تقلبی مسئله حائز اهمیتی است. اغلب این مسائل 60 تا 90 روز پس از حادثه گزارش می‌شوند. در نتیجه این موضوع، بانک‌ها نیاز به ذخیره‌سازی طولانی‌مدت دارند. 

چهار مدل فضای ذخیره‌سازی معمول و رایج وجود دارد:

الف- حافظه داخلی

حافظه داخلی سیستم اشاره به هارددیسک‌های داخلی NVR و DVR دارد. امروزه حافظه داخلی از رایج‌ترین شیوه‌های ذخیره‌سازی است. پراستفاده‌ترین هارددیسک، هارد 2 ترابایتی است. اما هاردهای 4 تا 8 ترابایت هم در دسترس‌اند. حافظه داخلی نسبت به دیگر اشکال ارزان‌تر است و تحت هر شرایطی انعطاف‌پذیری و کارایی خود را حفظ می‌کند. 

ب- حافظه خارجی DAS

حافظه ذخیره‌سازی خارجی یعنی زمانی که هارددیسک به‌صورت خارجی به NVR یا DVR متصل می‌شود. این اتصال بدون نیاز به شبکه IP و کاملاً مستقیم است. از نمونه‌های این نوع حافظه می‌توان به حافظه USB اشاره کرد. این روش برای افزایش ذخیره‎سازی کم هزینه است و به سادگی انجام می شود. 

ج- ذخیره مبتنی بر شبکه

ذخیره‌سازهایی مثل NAS یا SAN استخر ذخیره‌سازی مبتنی بر شبکه هستند. تخصص این دستگاه‌ها ذخیره‌سازی تعداد زیادی دوربین است. دستگاه‌های NVR و دستگاه DVR می‌توانند این ذخیره‌سازی را به‌صورت خوشه‌های ذخیره‌سازی پخش کند. این فضای ذخیره‌سازی کارآمد، انعطاف‌پذیر و با کارایی بالا است که به درد سیستم‌های نظارتی با دوربین‌های متعدد و سیستم پیچیده می‌خورد.

د- دوربین آنبرد

این دوربین به طور معمول از یک کارت حافظه SD استفاده کرده و فضای ذخیره‌سازی را به درون دوربین منتقل می‌کند. با این رویکرد، دوربین می‌تواندضبط محلی داشته و وابستگی به شبکه اینترنت کاهش پیدا می‌کند. این مدل نسبت به 4 مدل دیگر کمترین استفاده را دارد؛ اما پتانسیل‌های بالایی دارد که موجب شده تا علاقه‌مندان متعددی هم داشته باشد. 

اکثر صاحبان پروژه‌های نظارت تصویری ترجیح می‌دهند از فضای ذخیره‌سازی داخلی یا DAS استفاده کنند. همچنین ذخیره‌سازی تحت شبکه هم محبوبیت خودش را دارد.

افزونگی فضای ذخیره‌سازی: یک ویژگی جانبی و مهم این است که ببینید آیا حافظه ذخیره‌سازی نظارتی شما قابلیت افزونگی دارد یا نه. در اثر این ویژگی می‌توانید متوجه شوید که هارد درایو شما تا چه حد می‌تواند از خرابی هارد جان سالم به در ببرد. این فضای ذخیره‌سازی درگذشته بسیار نادر بود؛ اما حالا برخی از دستگاه‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند.

5- ضبط ویدئو

ضبط ویدئو

کاربران در انتخاب نحوه ضبط ویدئو 3 مدل حق انتخاب دارند.

الف- با چه وضوحی ضبط کنند؟

سطح کیفیت رزولوشن ضبط به آن چیزی که دوربین به‌صورت سخت‌افزاری ارائه می‌کند، محدود است. اگر کیفیت دوربین شما SD باشد هرگز نمی‌توانید تصاویر باکیفیت مگاپیکسل ضبط کنید. 

ب- آیا دوربین 7/24 ضبط می‌کند یا بصورت موشن دتکشن؟

یکی از سخت‌ترین انتخاب‌ها، انتخاب بین ضبط مداوم یا ضبط بر اساس حرکت سوژه است. هر دوی این روش‌ها مفاد و سودهای خودشان را دارند. شیوه ضبط مداوم تضمین می‌کند که تصاویر همواره ضبط می‌شوند؛ اما فضای ذخیره‌سازی را هدر می‌دهند. شیوه ضبط مبتنی بر حرکت به میزان قابل‌توجهی در فضای ذخیره‌سازی سیستم صرفه‌جویی می‌کند. اما این روش خطر ضبط نشدن برخی اتفاقات مهم را به همراه دارد. به‌طورکلی، امروزه اکثر سیستم‌های نظارتی از سیستم مبتنی بر حرکت استفاده می‌کنند. 

ج- با چه فریم ریتی ضبط می‌کنید؟

انتخاب نرخ فریم ریت نیز گزینه مهمی است. می‌توانید از فریم ریت کم و 1FPS استفاده کنید و تصاویر را به‌صورت اسلایدی ضبط کنید و یا مانند تلویزیون از 30FPS استفاده کنید. کاربران بیشتر علاقه دارند نرخ فریم را روی 6 تا 10 در ثانیه بگذارند.

6- تجزیه‌ و تحلیل ویدئو

بخش تجزیه‌وتحلیل ویدئو، فیدهای ورودی را بر دو اساس اسکن می‌کند:

  1. بهینه‌سازی ذخیره‌سازی
  2. شناسایی حرکات تهدیدکننده یا جالب

بهینه‌سازی فضای ذخیره‌سازی رایج‌ترین کاربرد تجزیه‌وتحلیل کننده ویدئو است. این روش در ساده‌ترین شکل خود، فیدهای ویدئویی را برای تشخیص حرکت و تغییرات بررسی می‌کند. بعد بر اساس حرکت یا عدم حرکت در ویدئو، سیستم تصمیم می‌گیرد که ویدئو را به‌صورت نرمال ذخیره کند و یا با نرخ فریم و رزولوشن کمتری ذخیره‌اش کند. ازآنجایی‌که بسیاری از دوربین‌های نظارتی برای بررسی مکان‌های کم رفت‌وآمدی چون راهروها و راه‌پله‌ها به کار می‌روند، استفاده از سیستم تجزیه‌وتحلیل حرکت می‌تواند مصرف حافظه ذخیره‌سازی را بین 60 تا 80 درصد، نسبت به حالت ضبط مداوم کاهش دهد.

استفاده از سیستم تجزیه‌وتحلیل ویدئویی برای شناسایی عوامل تهدیدکننده و رویدادهای جالب یکی از هیجان‌انگیزترین کاربردهای تجزیه‌وتحلیل ویدئویی است.

 درحقیقت به‌طورکلی، وقتی که افراد از سیستم و صنعت تجزیه‌وتحلیل ویدئویی صحبت می‌کنند، منظورشان موردی است که به توضیح آن پرداختیم. مثلاً: ورود غیرمجاز، اشیا متحرک، مردمی که در رفت‌وآمدند و همچنین تشخیص پلاک. 

هدف از این نوع تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، شناسایی فعال خطرات احتمالی و حوادث امنیتی و متوقف کردن آنها هنگام رخ‌دادن است. (مثلاً درباره ورود غیرمجاز، شما می‌توانید دزد را هنگامی که از دیوار خانه بالا می‌آید ببینید و پیش از وقوع دزدی آنها را متوقف کنید. یا با قابلیت تشخیص پلاک خودرو از عبور و مرور ماشین‌ها خبردار شده و از بروز خرابکاری جلوگیری کنید.)

بااین‌همه تجزیه‌وتحلیل ویدئویی امروزه چندان امیدوارکننده نیست. بسیاری از کاربران سیستم نظارت تصویری بر این باورند که تجزیه‌وتحلیل ویدئویی بهبود خواهد یافت و در آینده این صنعت رشد خواهد کرد؛ اما بازار این صنعت رو به رکود است. 

7- بازبینی ویدئو

فیلم‌های نظارت تصویری برای مشاهده ضبط می‌شوند؛ اما اکثرشان هرگز تماشا نمی‌شوند. بیشترین استفاده ویدئو های نظارتی، برآورد تحقیقاتی رویدادهای گذشته است. برخی از ویدئو های نظارتی به‌صورت مداوم و زنده تماشا می‌شوند. مثلاً در پاساژها و فروشگاه‌های بزرگ که نیاز به شناسایی دزدان و ایجاد امنیت همواره حائز اهمیت است. از «نظارت ویدئویی زنده» متناوباً در پاسخ به تهدیدات ارجاعی یا بررسی وضعیت یک مرکز استفاده می‌شود. 

4 روش کلی برای این کار وجود دارد:

الف- مشاهده محلی

یک روش ایده‌آل برای نظارت محلی در تأسیسات کوچک، مشاهده مستقیم از DVR،NVR یا سرور است. با این روش هزینه‌های پروژه کاهش پیدا می‌کند.  این روش بیشتر در کسب‌وکارهای کوچک و بانک‌ها استفاده می‌شود.

ب- مشاهده از راه دور روی رایانه

این روش رایج‌ترین روش مشاهده ویدئوهای نظارتی است. در این روش از یک دستگاه رایانه استاندارد برای مشاهده زنده ویدئوهای ضبط شده استفاده می‌شود. برای این کار، یا از یک برنامه اختصاصی و یا از مرورگر وب می‌توان بهره جست. استفاده و نصب برنامه مخصوص سیستم نظارت تصویری مورداستفاده، بیشترین و باکیفیت‌ترین عملکرد را برایتان به همراه دارد. البته امروزه برنامه‌های کاربردی تحت وب، روبه‌رشد بوده و عرضه‌کنندگان و متخصصین مربوطه روزبه‌روز وب‌سایت‌های قدرتمندتری نمایش می‌دهند. مزیت استفاده از نسخه تحت وب، عدم نیاز به نصب برنامه و یا عدم نگرانی درباره مسئله آپدیت است.

ج- مشاهده از راه دور روی موبایل

این شیوه به اپراتورهای امنیتی و کاربران اجازه می‌دهد تا ویدئو های نظارتی را فوراً بررسی کنند. ازآنجایی‌که افسران گشت در مبحث امنیتی بسیار رایج هستند، داشتن یک تلفن همراه برای مشاهده زنده تصاویر ویدئویی بسیار سودمند است. اکنون با رشد قوی گوشی‌های هوشمندی چون آیفون، آی‌پد و اندروید علاقه به این روش درحال‌رشد است.

د- مشاهده از طریق ویدئو وال

این روش برای مراکز عملیات امنیتی بزرگی که صدها یا هزاران دوربین حفاظتی دارند، یک روش ایده آل است. ویدئو وال ها با فراهم‌آوردن صفحه نمایشی بزرگ، امکان تماشای گروهی برای مردم فراهم می‌کنند. این امر به‌ویژه به هنگام شرایط اضطراری مفید است و ویدئو وال ها عموماً قابلیت جابه‌جایی بین بخش‌های مختلف و نمایش خودکار بخش‌های مهم و همچنین بخش‌هایی که زنگ خطر در آن جا به صدا درآمده را دارند. 

8- یکپارچه‌سازی ویدئو با دیگر سیستم‌ها

یکپارچه‌سازی تصاویر

بسیاری از سازمان های دولتی و خصوصی بزرگ، فقط از دوربین‌های مدار بسته و نظارت آنها استفاده می‌کنند. اما بسیاری از سازمان‌های بزرگ‌تر و نهادهایی که نگرانی‌های امنیتی مهم‌تری دارند، این روش عملیاتی را ضعیف و ناکارآمد می‌دانند. در عوض، این سازمان‌ها از رویکردی مشابه تصویر عملیاتی مشترک ارتش که در آن سیستم‌های امنتی متعدد، یک رابط منفرد نمایش می‌دهند، استفاده می‌کنند. 

شما از سه طریق کلی می‌توانید چنین ادغامی در سیستم نظارت تصویری خود ایجاد کنید:

الف- کنترل دسترسی به‌عنوان هاب

اکثر سازمان‌ها سیستم کنترل دسترسی الکترونیک یا IP دارند. این سیستم‌ها برای ادغام با سیستم‌های امنیتی چون تشخیص نفوذ و نظارت تصویری ارتقا یافته‌اند. در نتیجه این راه بهترین راه برای ادغام نظارت تصویری است و از بقیه روش‌ها ارزان‌تر است. اما باید توجه داشته باشید که تنوع انتخاب شما میان سیستم‌های کنترل دسترسی، از نظر تعداد و عمق یکپارچگی که پشتیبانی می‌کنند، محدود است. 

ب- استفاده از PSIM به‌عنوان هاب

در سال‌های گذشته سازندگان، برنامه‌های کاربردی تخصصی متعددی را به هدف جمع‌آوری اطلاعات مختلف از سیستم‌های امنیتی و برآورد و ارائه مرتبط‌ترین اطلاعات و سیاست‌های پاسخگویی، بهینه‌سازی کرده و به بازار ارائه کرده‌اند. این برنامه‌ها معمولاً برنامه‌های گران قیمتی هستند؛ اما از طیف وسیعی از محصولات امنیتی پشتیبانی کرده و پیچیدگی‌های متعددی نیز دارند.

ج- استفاده از VMS به‌عنوان هاب

سیستم‌های مدیریت ویدئو به‌صورت روزافزون قابلیت پشتیبانی از سایر سیستم‌های امنتی را به پنل مدیریت خود اضافه می‌کنند. این در حالی است که VMSهای ارزان‌قیمت ممکن است در عین خوش قیمتی، محدودیت‌های مختلفی برای پشتیبانی از انواع دیگر سیستم‌های امنیتی داشته باشند. 

خلاصه کلام در مورد طراحی پروژه های دوربین مداربسته

در سولوشن های طراحی پروژه های دوربین مداربسته، یکی از کارهای مهم نیازسنجی پروژه هست. یعنی باید طراح و پیمانکار پروژه حتما یک بازدید میدانی از پروژه داشته باشد. انتخاب دوربین نظارت تصویری مناسب، دستگاه ضبط تصویر درست، مشخص کردن مسیر کابل کشی، مشخص کردن نقاط حساس پروژه و نقاط کور و در نهایت یکپارچه ساختن کل پروژه، از موارد مهم هستند.